Forma e parë:
Nga Hasan ibn Ali (r.a) transmetohet se ka thënë: “I Dërguari i Allahut (a.s) më mësoi disa fjalë që t’i them gjatë duasë së kunutit në namazin e vitrit..”[1]
Këto fjalë janë si më poshtë:
اَللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ وَ عَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ وَ تَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ وَ بَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ وَ قِني شَرَّ مَا قَضَيْتَ إِنَّكَ تَقْضِي وَ لَا يُقْضَى عَلَيْكَ وَ إِنّهُ لَا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ وَ لَا يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَ تَعَالَيْتَ وَ لَا مَنْجاً مِنْكَ إِلَّا إِلَيْكَ
“Allahummeh dini fimen hedejte, ue afini fimen afejte, ue teuel-leni fimen teuel-lejte, ue barik li fima a’atajte, ue kini sherre ma kadajte, inneke takdi ue la jukda alejke, ue innehu la jedhil lu men ualejte, ue la jeizzu men adejte, tebarekte rabbena ue tealejte, ue la menxhen minke il-la ilejke.”[2]
“O Zoti im më udhëzo në rrugë të drejtë ashtu siç ke udhëzuar edhe të tjerë, më jep shëndet ashtu siç i ke dhënë shëndet edhe të tjerëve, kujdesu për mua ashtu siç je kujdesur edhe për të tjerë, më jep mbarësi në atë që me ke dhënë, më mbro nga e keqja që Ti ke caktuar. Ti je Ai që gjykon dhe askush nuk të gjykon Ty. Me të vërtetë askush nuk mund të poshtërojë atë për të cilin Ti kujdesesh dhe as ta lartësojë atë që ke nënçmuar. I madhëruar dhe i lartësuar je o Zoti ynë, nuk ka strehim vetëm se tek Ty.”
Forma e dytë:
Ubejde ibn Umejri thotë: “Jam falur pas Omer ibn Hatabit në mëngjes (namazin e sabahut). Në duanë e kunutit ai recitoi:
اللَّهُمَّ إِنَّاَسْتَعِينُكَ وَنَسْتَغْفِرُكَ وَنُثْنِي عَلَيْكَ الْخَيْرَ وَلَا نَكْفُرُكَ وَنَخْلَعُ وَنَتْرُكُ مَنْ يَفْجُرُكَ اللَّهُمَّ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَلَكَ نُصَلِّي وَنَسْجُدُ وَإِلَيْكَ نَسْعَى وَنَحْفِدُ وَنَرْجُو رَحْمَتَكَ وَنَخْشَى عَذَابَكَ إِنَّ عَذَابَكَ بِالْكُفَّارِ مُلْحِق
“Allahumme inna nesteinuke ue nestagfiruke ue nuthni alejkel khajre, ue la nekfuruke, ue nakhleu, ue netruku men jefxhuruke. Allahumme ijjake na’budu ue leke nusal-li, ue nesxhudu ue ilejke nes’a, ue nahfidu, ue nerxhu rahmeteke, ue nakhsha adhabeke, inne adhabeke bil kuffari mulhikun.”
“O Zoti im, ne kërkojmë ndihmën Tënde, faljen Tënde. Vetëm Ty të lavdërojmë për të gjitha të mirat, nuk të mohojmë, madje braktisim dhe distancohemi nga çdo person, që të cilëson me ndonjë të keqe. O Allah, Ty të adhurojmë dhe vetëm Ty të lutemi, për Ty e bëjmë sexhden dhe për Ty bëjmë çdo gjë. Shpresojmë në mëshirën Tënde dhe kemi frikë nga dënimi Yt. Nuk ka dyshim se dënimi Yt do t’i arrijë mosbesimtarët.”[3]
[1] – Ebu Daudi (1425), Tirmidhiu (464) dhe Nesai (1746). Hadithi është Hasen.
[2] – Fjalia e fundit “ue la minxhen minke il-la ilejke” është fjali e shtuar të cilën e ka transmetuar Ibn Munde në librin e “Teuhidit”
[3] – Ibn Ebi Shejbeh (2/300 dhe 2/314). Hadithi është i pranuar.
