Aishja (r.a) tregon: “Kur e pashë Profetin (a.s) në kulmin e ëmbëlsisë së shpirtit i thashë: “O i Dërguar i Allahut! Lute Allahun për mua”. Ai (a.s) tha: “O Allah! Falja Aishes mëkatet që ka bërë dhe ato që mund të bëjë, si ato të fshehat edhe ato të dukshmet”. Transmetuesi thotë: “Aishja qeshi dhe vazhdoi të qeshte nga gëzimi derisa vendosi kokën në prehërin e të Dërguarit të Allahut (a.s), i cili i tha: “Të gëzoi lutja që bëra për ty”? Aishja i tha: “E si mos të më gëzojë dhe ngazëllejë lutja jote”?! Profeti (a.s) tha: “Betohem në Allahun se kjo është lutja që bëj për Umetin tim për çdo namaz.”[1]
Shpjegimi i hadithit:
Ky hadith i mrekullueshëm i transmetuar nga Aishja (r.a) na zbulon disa aspekte të thella të dashurisë profetike, kujdesit të tij për umetin dhe rolin e tij si ndërmjetësues te Zoti. Kur Aishja (r.a), në një moment afërsie emocionale dhe shpirtërore me Profetin Muhamed (a.s), i kërkon atij të lutet për të, ai i përgjigjet me një lutje të gjithanshme që përfshin faljen e mëkateve të saj, të kaluara dhe të ardhshme, të fshehta dhe të dukshme. Kjo e mbush zemrën e saj me gëzim aq sa qesh me të madhe dhe mbështetet në prehërin e të Dërguarit të Allahut (a.s), e ndjen sigurinë dhe dashurinë e tij.
Kur ajo e pyet e habitur nëse ka arsye për të mos u gëzuar nga kjo lutje, Profeti (a.s) i zbulon diçka edhe më prekëse: kjo nuk është një lutje që e ka bërë vetëm për të, por është lutje që e bën për çdo anëtar të umetit të tij në çdo namaz që fal. Kjo do të thotë se dashuria e Profetit (a.s) për umetin nuk kufizohej vetëm te të afërmit e tij apo sahabët, por përfshinte të gjithë ata që besuan në të deri në Ditën e Kiametit.
Ky hadith na mëson:
Madhështinë e ndjeshmërisë dhe butësisë profetike.
Vlerën e lutjes së Profetit për umetin.
Se falja hyjnore përfshin mëkatet në çdo formë, kur ajo vjen nga një zemër e pastër dhe përmes ndërmjetësimit të dashur.
Se ndonëse Profeti (a.s) ka ndërruar jetë, lutjet dhe mëshira që ai kërkonte për ne vazhdojnë të jenë realitet.
Ky hadith është një burim shprese, ngushëllimi dhe dashurie për çdo mysliman.
Përzgjodhi hadithin: Rushit Musallari
Komentoi hadithin: Elton Harxhi
[1] – Ibn Hibani (7111). Hadithi është i pranuar.
