Profeti (a.s) ishte fisnik dhe i përkiste një dere fisnike. Po kështu ishin të gjithë Profetët, fisnikë dhe njerëzit me morale më të mira.
Prandaj kur Herakliu e pyeti Ebu Sufjanin: Cila është prejardhja e tij në mesin tuaj?
Ai është nga një derë e fishme – u përgjigj Ebu Sufjani.
Herakliu tha: Të pyeta rreth prejardhjes së tij dhe më the se ai është nga një derë e fisshme. Të tillë janë Profetët, i përkasin një dere të fisshme.
Profeti (a.s) ka thënë: “Nga fëmijët e Ibrahimit, Allahu ka përzgjedhur Ismailin. Prej pasardhësve të Ismailit ka përzgjedhur Kenanët, prej Kenanëve Kurejshët, prej Kurejshëve Benu Hashimitët dhe prej Benu Hashimitëve mua.”
Njëherë tjetër Profeti (a.s) tha: “O njerëz! Kush jam unë? Ti je i Dërguari i Allahut – thanë ata. Ai tha: Unë jam Muhamedi i biri i Abdullahut i biri i Abdulmutalibit. Allahu i Lartësuar ka krijuar njerëzit dhe më ka bërë mua më të mirin e tyre. Allahu i ka ndarë ata në dy grupe dhe unë i përkas grupit më të mirë. I bëri ata në fise dhe unë jam në fisin më të mirë. I bëri ata në familje dhe unë jam në familjen më të mirë. Unë jam në familjen më të mirë dhe më i mirë ndër ju.”[1]
Madje edhe gurët e kanë pasë njohur pozitën që Profeti (a.s) gëzonte, duke i dhënë selam. Profeti (a.s) ka thënë: “Unë e njoh një gur në Mekë i cili më jepte selam përpara se mua të më shpallej profetësia.”
[1] Transmetojnë imam Ahmedi dhe Tirmidhiu. Hadithin e ka saktësuar imam Albani në Sahih El Xhami (1472)
