Në një betejë, një ushtar po përgatitej që ta sjellë mikun e tij të plagosur nga fushëbeteja.
“Nuk ia vlen! Miku juaj sigurisht ka vdekur tashmë.” – tha kapiteni.
Por ushtari ende këmbëngulte dhe insistonte që ta sjell mikun e tij.
Duke e parë trupin e vdekur, kapiteni tha:
“Të thashë se nuk ia vlen. Ai është i vdekur.”
Ushtari iu përgjigj me sytë plot lot:
“Jo zotëri, vërtetë ia vlejti…”
Kur vajta për ta marrë, miku im më pa, buzëqeshi dhe i tha fjalët e tij të fundit:
“E dija se do të vije…”
Morali: Miqtë e rrallë, të çmuar, të besueshëm, të vërtetë, janë gjithmonë aty kur keni nevojë për ta më së tepërmi.
