Xhabiri (r.a) ka thënë: I Dërguar i Allahut (a.s) ka thënë:
“Çdo vepër e mirë është sadaka.”
Çfarë përfitojmë nga hadithi i mësipërm?
1 – Sadakaja nuk kufizohet vetëm te pasuria. Edhe një fjalë e mirë, një buzëqeshje, një ndihmë e vogël apo largimi i diçkaje të dëmshme nga rruga është sadaka.
2 – Mundësia për të bërë mirë është për të gjithë. Edhe ai që nuk ka pasuri, mund të bëjë sadaka me sjelljen e tij, me shërbimin ndaj njerëzve apo me këshillën e mirë.
3 – Gjithë jeta e myslimanit lidhet me bamirësinë. Ky hadith na mëson se veprat e mira nuk janë të kufizuara në raste të veçanta, por mund të realizohen në çdo kohë dhe vend.
4 – Islami inkurajon humanizmin dhe dashurinë shoqërore. Çdo vepër e mirë ndaj njerëzve shihet si adhurim dhe të afron tek Allahu.
5 – Vlerësimi i veprave të vogla. Edhe veprat që duken të vogla tek njerëzit, si përshëndetja apo largimi i një pengese nga rruga, kanë shpërblim të madh.
Buzëqeshja që bëri mrekulli
Në një lagje jetonte një djalë i vogël me emrin Amar. Një ditë, ai pa shokun e tij Besimin shumë të mërzitur. Besimi kishte humbur lapsin e tij të preferuar dhe nuk donte të fliste me askënd.
Amari nuk kishte para që t’i blinte një laps të ri, por iu kujtua fjala e Pejgamberit (a.s): “Çdo e mirë është sadaka.”
Atëherë ai buzëqeshi dhe i tha:
– Mos u mërzit, shoku im! Mund të përdorësh një nga lapsat e mi.
Besimi u gëzua shumë. Vetëm një fjalë e mirë dhe një buzëqeshje i ndryshuan gjithë ditën.
Atë mbrëmje, Amari i tregoi mamasë:
– Mami, sot i dhashë një laps shokut tim dhe ai u gëzua shumë. E kuptova që edhe gjërat e vogla mund të jenë sadaka.
Mamaja e përqafoi dhe i tha:“Bravo, biri im! Allahu shpërblen për çdo të mirë, sado e vogël të jetë.”
Mesazhi i tregimit: Ne nuk duhet të presim të bëjmë gjëra të mëdha për të ndihmuar të tjerët. Madje edhe gjestet e vogla kanë fuqi të madhe për të gëzuar dikë dhe për të fituar shpërblimin e Allahut.
