Pendesa (teube) ishte dhe mbetet një nga kapërcimet më të thella shpirtërore në jetën e besimtarit. Ajo paraqet kthimin nga mëkati te Zoti, dhe në të njëjtën kohë është një provë e mëshirës së pamasë hyjnore. Tema shërben për të ndriçuar se si Islami e koncepton pendesën, kushteza e sinqeritetit të saj dhe shenjat që tregojnë se pendesa është pranuar nga Allahu.
Çfarë është pendesa?
Teuba në aspektin gjuhësor do të thotë: kthim; kurse në terma fetarë: largim nga mëkati dhe kthim tek veprimi i mirë, me synim real për të mos u rikthyer në mëkat.
Përbërësit kryesorë të pendesës së sinqertë janë: pendim i brendshëm, ndalim i menjëhershëm i mëkatit, kërkim i faljes dhe vendim i vendosur për të mos u kthyer përsëri; në rastet ku ka dëm ndaj njerëzve: riparim/kompensim.
Argumentet nga Kur’ani dhe Suneti për mëshirën dhe pranimin e pendesës
Allahu i Lartësuar ka thënë: “Me të vërtetë Allahu i do ata që pendohen.”[1]
Profeti (a.s) ka thënë: “Çdo biri i Ademit është mëkatar; më të mirët e mëkatarëve janë pendimtarët.”[2]
Në një hadith tjetër Pejgamberi (a.s) tregon se Allahu shtrin dorën e Tij gjatë natës që mëkatarët e ditës të pendohet dhe anasjelltar, ç’ka tregon se ëshë shenjë e ftesës dhe mëshirës hyjnore.
Pse pendesa është shenjë e mëshirës hyjnore?
Sepse Allahu inkurajon dhe pranon kthimin; Ai u jep njerëzve mundësi për të korrigjuar vetveten.
Kërkimi i faljes është i pranuar për shkak të natyrës së mëshirshme të Zotit.
Pranimi i pendesës tregon se Zoti favorizon arritjen e shpëtimit dhe rikthimin te të mirat, kjo është shprehje e mëshirës së Tij, jo vetëm e drejtësisë.
Kushtet e pendesës së pranuar (sipas dijetarëve)
1 – Pendim i sinqertë; dhimbje reale për mëkatin.
2 – Ndërprerja e mëkatit; të ndalosh menjëherë së kryeri mëkatin.
3 – Vendim i vendosur për të mos u kthyer përsëri në mëkat.
4 – Rikthim i të drejtave të të tjerëve: nëse dhunove të drejtën e një tjetri, duhet t’ia kthesh ose të kërkosh falje.
Shenjat që pendesa është pranuar
Ndryshim i qëndrueshëm në sjellje (jo vetëm fjalë).
Rritje në adhurim dhe vepra të mira.
Qetësi shpirtërore dhe ndjenja e afërsisë me Zotin.
Kur njerëzit e afërt/ familja shohin ndryshim real (si shenjë objektive).
Kthim i vazhdueshëm në lutje dhe vetëkontroll.
Pengesat që mund të hedhin dyshime mbi pranimin e pendesës
Vazhdimi i mëkateve pak pas pendesës.
Mos-rikthim i të drejtave te njerëzit e dëmtuar.
Ndjenja e mosbesimit se Allahu mund ta falë.
Udhëzime praktike për besimtarin që kërkon të pendohet
Bëj istigfar (kërko falje) shpesh, por jo vetëm me fjalë, bëj vepra që tregojnë seriozitet.
Shto adhurimin: falje, vepra bamirësie, lexim Kurani…etj.
Kërko këshillë dhe bashkëpunim me njerëz të devotshëm për të mos u rrëzuar përsëri.
Nëse ke dëmtuar dikë, rikupero të drejtat përpara se të kërkosh falje nga Allahu me besim të plotë.
Shfrytëzo mundësitë e ditëve të mira (Ramazanin, natë e caktuar) për të intensifikuar pendesën.
Mesazhi kryesor
Pendesa është proces transformimi shpirtëror dhe provë e mëshirës hyjnore. Allahu na fton vazhdimisht: kushdo që kthehet me sinqeritet, do të gjejë mëshirën e Tij. Për besimtarin, pendesa është shpresa dhe dera e ringjalljes shpirtërore.
ardhmëriaonline.net
[1] – Sure Bekare: 222.
[2] – Tirmidhiu.
